بهادری هنوز برگ برنده را رو نکرده است؟
این روزها فقط داشتن ولوم خوب برای شنیده شدن کافی نیست! حتی اگر بگوییم «ولوم خواننده» دیگر یک شانس جهت خوب یت آلبوم‌های موسیقی به شمار نمی‌رود کم بی‌راه نگفته ایم. بازار موسیقی پاپ به مرور زمان زیاد وسیع شده و سلایق بسياري را در بر می‌گیرد.
آلبوم‌های مفرق ی انتشار می‌شود هریک به نوبه‌ای خوب یا با شکست مواجه می‌شود. مخاطب موزیک ، امروز بیش از هرچیز دیگری به محتوای ترانه‌ها و ملودی‌های ساخـته شده توجه می‌کند. این توجه ات به میزانی رسیده که اکثر خواننده‌ها را مجبور به تولید و ساخت اثار غنی کرده است.
هم اکنون ، نام «امیرعلی بهادری» جهت دو گروه شنوندگان و تولیدکنندگان آهنگ نام آشنایی است. همکاری با تعداد بسياري از خوانندگان نام آشنا همچون «زانیار خسروی»، «مهدی یراحی»، «نیکی حق‌شناس» خیلی ی دیگر به عنوان ترانه‌سرا آهنگ ساز سبب شده تا نسبت بهبقیه همکاران خوب یت بیشتری کسب نماید .
اما ممکن است خوب ترین حضـور او به عنوان آهنگ ساز و شاعر در آلبوم «مثل مجسمه» از مهدی یراحی باشد. ملودی‌هایی مفرق و ترانه‌هایی شنیدنی که با تنظیم‌هایی از سعید زمانی، آرون حسینی و هومن نامداری اخت شده و آثار ماندگاری را به جای گذاشته است.
هم اکنون نوبت به او رسیده است. نه فقط شنوندگان او را قضاوت خواهند کرد؛ بلکه مورد قضاوت زمان نیز قرار می‌گیرد. این‌که آیا او تمام شعر ملودی‌های ماندگار خود را به افراد دیگر داده و تنها آلبوم گذرا برای خود ساخته؛ یا این‌که برگ برنده‌ای در دست دارد یا تنها شانس با او همراه بوده است؟
به عقیده زیاد ی از شنوندگان، آلبوم «سلام ساده» نسبت بهبقیه آثاری که «امیرعلی بهادری» تاکنون به عنوان ترانه‌سرا موزیک ساز در آن‌ها داشته است، ضعیف‌تر است. عده دیگری آلبوم او را مبوسیله رو به بالا بررسی می‌کنند این بدین معناست که آن‌ها هم انتظار از اثار او دارند.
اما عده‌ای هم آلبوم او را یکی از بهتریـن آثار ارائه شده در سال ۹۴ می‌دانند. از هر منظر که به این تاثیر نگاه کنیم؛ ابه احتمال زیاد لا گروه سوم درست فکر می‌کنند. با توجه به این مساله که در نیمه دوم سال ۹۴ آلبوم موسیقی زیاد بهتر ی انتشار نشد، احتمـا لا «درود ساده» یکی از بهتریـن اثاری است که منتشر شده است.
با این وجود شنیدن آلبومی ۳۸ دقیقه‌ای، که ۳ قطعه از ۱۰ قطعه آن تکرار ی است نسبتا حوصله‌بر است؛ چرا که میانگین زمان به احتمال زیاد ت زیاد کوتاه است و بسیار زیاد زود به انتهای آلبوم می‌رسیم.
محیط کلی آلبوم اما آرام دلنشین است مجموعه‌ای از دوستانه های امیرعلی بهادری را در خود گنجانده است. کمتر خواننده‌ای را پیدا می‌کنید که همچنین خوانندگی توانایی تهیه و تولید ملودی شعر داشته باشد و این نسبتا یکی از نقاط قوت اثار بهادری است.
شاید او با کیفیت ترین کارهایش را برای خودش نگه نداشته باشد؛ ولی آلبوم او حرف‌هایی هم جهت گفتن دارد. آلبومی که از نظر هنرمندان مختلف نسبتا خلوت است موزیک های آن بوسیله آرون حسینی پیمان میرزایی تنظیم شده است. نقطه اوج آلبوم اما همچون آلبوم «مثل مجسمه» مهدی یراحی که به قطعه‌ای با تنظیم «آرون حسینی» متصل بود، به آهنگ «نقطه کور» با تنظیمی از همین تنظیم کننده متصل است. درست در جایی که ممکن است فضای کلی آلبوم رو به افول است؛ این قطعه با فضای مفرق نسبت بهبقیه آثار، شنونده را به وجد می‌آورد.
از نظر ساختار موزیک نیز، جنبه‌های موزیک الکترونیک بر این آلبوم غالب است.
این روزها کمتر آلبوم پاپی را می‌شنویم که شنوندگان با اکثر حتمـا ت آن رابطه برقرار کنند. آلبوم «درود ساده» از امیرعلی بهادری احتمال دارد زیاد ایده آل نباشد ولی حتمـا این شانس نبوده که آن را به این نقطه کشانده است. شکی نیست این خواننده حرف‌هایی جهت گفتن دارد و به زودی برگ‌های برنده را رو خواهد کرد.
